Mijn bouwvallige rug was hoogdringend aan een oplapbeurt toe, nadat ik twee maanden lang niet meer bij de kinesiste kon langsgaan. Maar daar kwam deze week gelukkig verandering in. Gisteren mocht ik voor het eerst terug naar de kine. Weliswaar werden er strikte voorzorgsmaatregelen in acht genomen en moest de sessie zo veilig mogelijk verlopen. Ik volgde nauwgezet de voorschriften : buiten op de parking wachten en bij het binnenkomen handen wassen en ontsmetten. Mijn eigen handdoeken had ik meegebracht en ik droeg een mondmasker. Ook de kinesiste droeg een mondmasker en zij had de tafel en de behandelingsruimte op voorhand grondig ontsmet. Maar voor het overige deed ze haar werk zoals altijd, op deskundige wijze.
In corona-tijden is een behandeling waarbij lichamelijk contact essentieel is, niet evident. Kine vanop afstand is onmogelijk. Het blijft ondanks alle voorzorgen een berekend risico, zowel voor de therapeuten als voor de patiënten. Maar er zijn dingen die men niet kan blijven uitstellen. Als iedereen zich aan de voorschriften houdt, met respect voor elkaar, blijven de risico’s beperkt.
Het deugdzaam gevoel die ik na de behandeling had, was daarentegen optimaal.