Ik was op wandel in de “Brielmeersen” van Deinze. De zitbanken waren er bedekt met een laagje bevroren sneeuw. Even uitrusten op een bankje zat er dus niet in, tenzij je met een natte broek wou verder wandelen.
Enkele ooievaars in het park waren ofwel reeds terug van hun reis naar het zuiden, ofwel bleven ze liever hier overwinteren. Gelukkig hebben de vogels zwarte staartveren, anders kon je ze nauwelijks zien lopen in de sneeuw.

Van hieruit begaf ik mij naar een ander parkgedeelte om nog wat meer winterse taferelen vast te leggen.
(Sommige foto’s zijn aanklikbaar voor een groter formaat)

Een mintractor met een karretje er achteraan reed rond in het domein en bestrooide de wandelpaden met verse gehakselde boomschors, wat het wandelen een stuk minder glibberig maakte. Al viel de glibberigheid van de paden in het park eigenlijk best mee. Ze zagen er gevaarlijker uit dan ze waren.

Ik heb genoten van mijn winterse wandeling door de Brielmeersen. Intussen behoren deze wintertaferelen alweer tot het verleden. Nu maar wachten op de lente om nog eens terug te keren. Volgens de weerman zouden we komend weekend het lentegevoel al een beetje voelen kriebelen.

Sneeuw en ijs lokken een mens naar buiten. De dag na mijn berekoude wandeling aan de Kattebeek, trotseerde ik toch nog eens de vrieskou en ging ik weer op wandel. Maar dit keer straalde de zon aan een helderblauwe lucht, wat echter qua temperatuur niet zoveel uitmaakte, het was nog steeds barkoud.
Ik ging wandelen in ons provinciaal domein “de Brielmeersen”, omdat het al veel te lang geleden was dat ik er nog was geweest.
Fotorantje heeft in dit park haar thuisbasis en maakt hier de mooiste close-ups van eekhoorntjes, blauwe reigers en andere pluimige beestjes. Daar ben ik niet zo goed in, dus beperk ik mij tot enkele sfeerbeelden. Het domein was die dag getooid in haar mooiste winterkleed.

Volgende keer wandelen we nog wat verder en verkennen we een ander gedeelte van de Brielmeersen.