Als alles goed gaat mag Vrouwtjelief vanavond naar huis komen. Nu maar hopen dat deze keer haar toestand stabiel blijft en dat ze niet meer hoeft terug te keren naar het ziekenhuis. Ze is echter nog lang niet genezen van de pancreas-aandoening. Er zullen nog moeilijke weken en maanden volgen. Van de covid-besmetting daarentegen heeft ze, raar maar waar, geen enkele last gehad. Ze blijft, hoe dan ook, nog in quarantaine, aangezien ze toch nog te zwak is om de deur uit te gaan. Maar ze zal bij ons zijn met Kerstmis en daar zijn we blij om.
Graag wil ik, in haar naam, alle bezoekers aan deze blog nog eens hartelijk danken voor alle bemoedigende woorden in de reacties. Zoiets doet altijd deugd.
Voor ons wordt het dit jaar sowieso een kerst in mineur. Mijn vrouw en ik zijn al blij als we weer samen thuis kunnen zijn, maar in feeststemming zijn we zeker niet. Het wordt in deze moeilijke covid-tijden misschien voor meer mensen geen groots kerstfeest. Maar niettemin wens ik iedereen fijne, gezellige kerstdagen en een mooi jaareinde toe.
Geen winterdorpen, kerstmarkten, schaatspistes en gezellige drukte dit jaar. Deze eindejaarsperiode verloopt een stuk soberder dan anders. We moeten het dit jaar doen met minder franjes en minder mensen om ons heen. Geen familiesamenkomsten met kerst, geen uitbundig feest met oudejaar.
Mijn vrouw moet werken op Kerstdag. Van kop tot teen corona-proof ingepakt oude en zieke mensen verzorgen in het Woon-zorgcentrum. Op de gang waar ze werkt zijn de voorbije maand achttien mensen gestorven. Bijna de helft van het personeel is besmet geraakt. Eén collega ligt al wekenlang in coma en vecht voor haar leven.
Eén keertje Kerstmis vieren op een wat soberder wijze is helemaal niet zo erg. Daar gaat niemand aan dood. Laten we er in onze eigen bubbel toch maar een warme kerst van maken.
framework 