De lente is in het land, de zon schijnt en we kunnen weer leven zonder mondmasker. Het stemt je blij, maar toch…
Op radio en televisie hoor en zie je voortdurend berichten over oorlog, dood en vernieling. In de krant lees je onheilspellende dingen over nakende recessies en allerlei ellende dat op ons af zal komen. Daar wordt een mens niet vrolijk van.
Tegelijkertijd wordt het leven peperduur. Als je vijftig euro uitgeeft in de supermarkt, dan stel je vast dat er voor die prijs maar heel weinig in je winkelkarretje ligt. Thuis zet je de verwarming enkele graden minder en je neemt zoveel mogelijk de fiets om een tankbeurt met de auto uit te sparen. Da’s dan weer goed voor het milieu.
Onze regering beweert iets te willen doen aan het dure leven, maar geraakt niet verder dan een druppel op een hete plaat. De mensen zijn er niet meer gerust in en baren zich zorgen.
Het lentegevoel is erg dubbel, dit jaar.