We waren, Vrouwtjelief en ik, van de Grote Markt in Kortrijk naar het begijnhof gewandeld. Daarvoor hoefden we eigenlijk enkel maar een straat over te steken.
Reeds in het jaar 1241 namen de eerste begijntjes hier hun intrek om er een vroom en celibatair leven te leiden en zo hun hemel te verdienen. Dit begijnhof werd gesticht door Johanna Van Constantinopel, gravin van Vlaanderen. De 41 huisjes dateren uit de 17de eeuw.
We waren hier ook in september van 2020. Toen was het lekker nazomers weer, met slechts enkele schapenwolkjes aan een blauwe lucht. Maar toen waren hier ook volop restauratiewerken aan de gang en werden de kasseien in de straatjes van het begijnhof heraangelegd.
Nu waren de restauratiewerken afgerond en lagen de kasseien er netjes en gloednieuw bij. Maar nu hadden we een grijze lucht waaruit wat lichte regen viel.
Een mens kan niet alles hebben in het leven.
Het begijnhof van Kortrijk is al meermaals, hier en op andere blogs, uitgebreid besproken. Dat hoef ik nu niet meer te doen. Maar het begijnhof is bij alle weersomstandigheden altijd goed voor enkele pittoreske plaatjes.
De lichte regen en een fris windje waren amper de moeite waard om te vermelden, maar zorgden er toch voor dat wij na enige tijd er nat en verkleumd bijliepen. Vrouwtjelief rilde van de kou.
Gelukkig is er in het begijnhof het voormalig huis van de Grootjuffrouw, dat is ingericht en wordt uitgebaat als koffie- en eethuis. Van zodra we de deur openstaken kwam de geur van koffie en vers gebakken pannenkoeken ons tegemoet. Het was er knus en gezellig warm. Kortom, een klein stukje hemel op aarde.
We hadden het verdiend.
Dat was voorlopig het laatste uitstapje die ik, samen met mijn vrouw, heb gedaan. Vrouwtjelief is inmiddels terug thuis uit het ziekenhuis. Door nieuwe verwikkelingen van haar ziekte heeft ze nu ook blijvende diabetes gekregen. Daardoor moet ze zich, bovenop de andere ellende, ook nog dagelijks en voor de rest van haar leven insuline inspuiten. Nu maar hopen dat de ziekte niet nog meer onaangename verrassingen in petto heeft.
framework 
Hoi Dirk, ik hoop dat jullie hoe dan ook van de feestdagen hebben kunnen genieten en ik wens jullie al wat wenselijk is, met een weer wat betere gezondheid voor je vrouw als belangrijkste, voor dit nieuwe jaar!
voor dit nieuwe jaar wens ik jullie een zo goed mogelijke gezondheid, verder veel creativiteit en gezapige boeiende wandelingen
oeps, nu staan de andere pogingen er toch op, sorry
In dit nieuwe jaar wens ik jullie een zo goed mogelijke gezondheid, creativiteit en gezapige wandelingen
ik wens jullie een zo goed mogelijke gezondheid en voor de rest veel creativiteit en gezapige wandelingen
geen nieuws Dirk
toch wens ik jullie een gezond en vreugdevol 2023
Willy
Sorry dat ik enkele maanden niet meer het gereageerd op de meeste blogs, het overlijden van mijn beste foto kameraad heeft er bij mij stevig op ingehakt… Ik ga langzaam mijn ‘oude ritme’ in de blogs invoeren. Maar nu lees ik dat je vrouwtje diabetes er bovenop gekregen heeft… Diabetes is geen ‘erge’ ziekte hoor (ik leef er ook al 15 jaar mee ondertussen). Beweging, gezonde voeding en goede opvolging met een diabetes edukator zal wonderen doen !
Een begijnhof is en blijft speciaal om te zien… mooi in beeld gebracht.
Wat jammer voor vrouwtje lief… ik hoop echt dat het nu stopt en dat ze, in het mate van het mogelijke, zo snel mogelijk terug de oude is.
geen goed nieuws Dirk
het zal je maar overkomen..
van harte beterschap gewenst voor je vrouw!
knappe foto’s van het begijnhof
groeten
Dat is weer slecht nieuws Dirk. Wat jammer dat het nu zo eens niet gewoon betert. Wens jullie veel moed en sterkte en een portie rust.
Mooie foto’s van het Begijnhof, het is zo’n mooi plekje.
t begijnhof is echt mooi geworden, een heerlijk plaatsje even weg van de drukte van Kortrijk
en bij de grootjuffrouw zit je perfect om iets te knabbelen, heel gezellig
Mooie fotoreeks
je vrouwtje krijgt heel wat te verduren, zo jammer dat ze dat allemaal moet meemaken
hopelijk kan ze nu terug wat op krachten komen zodat jullie binnenkort weer eens een kleine uitstap kunnen doen
Om met het laatste te beginnen.. echt vreselijk wat een ellende waar die ziekte jouw vrouw allemaal mee heeft opgezadeld.. ik leef echt met haar (jullie) mee hoor!
Het begijnhof van Kortrijk, daar was ik in oktober 2007, onder een mooie blauwe lucht en met de keitjes nog in originele oude staat hehe. Eén van m’n allereerste blogmeetings, met drie alleraardigste en vooral ook knettergekke blogsters heb ik daar toen een hele leuke middag gehad, dus prachtige herinneringen aan. Leuk om het weer eens terug te zien.
Ondertussen alweer een maand verder.. hopelijk is geen nieuws goed nieuws..?