Voor we aankwamen in Wichelen (zie vorig logje), hadden we in de buurt nog even halt gehouden in Overmere, een deelgemeente van Berlare. De kerk van Overmere staat aan een drukke baan, waar dagelijks duizenden auto’s en fietsers voorbij rijden.

Weinig mensen die hier voorbij komen slaan acht op het standbeeld naast de kerk. Nochtans is het niet zomaar een standbeeld. Op deze eigenste plek werd een stukje vaderlandse geschiedenis geschreven.

Hier kwamen op 12 oktober van het jaar 1798 een aantal jonge mannen, voornamelijk boerenzonen, bij elkaar. De Franse Revolutie was nog volop aan de gang en deze mannen waren misnoegd over de antigodsdienstige politiek die de Franse bezetter voerde en over de hoge belastingen die hen werden opgelegd.
Maar ze protesteerden vooral tegen een nieuwe wet waardoor bij loting jongelingen een vijf jaar lange, verplichte legerdienst moesten vervullen. Deze wet zette heel wat kwaad bloed bij de plattelandsbevolking, temeer omdat de loting niet fair verliep en de meer vermogende mannen zich tegen betaling eraan konden onttrekken. Hun protest leidde uiteindelijk tot een grote algemene opstand, die de geschiedenis zou ingaan als “de Boerenkrijg”.

De opstandelingen hadden als leuze “Voor Outer en Heerd” (“voor altaar en haard”) en werden door de Fransen brigands (struikrovers) genoemd. De boeren vochten voor “God en Vaderland”, maar werden helaas twee maanden later reeds in Hasselt verslagen door de Franse troepen.
Daarna was de repressie door het Franse regime bijzonder hard, waarbij de meeste leiders van de opstand werden terechtgesteld (190 gefusilleerden). Er volgden 3000 aanhoudingen en honderden deportaties. Alles bij elkaar vielen er in deze opstand meer dan 15.000 doden.

Het Boerenkrijgmonument, naast de kerk, werd in 1898 opgericht ter herdenking van 100 jaar boerenkrijg. Het beeld werd gemaakt door kunstenaar Aloïs De Beule, die twee dorpsfiguren gebruikte als model voor het beeld.

Aan de overkant van de straat staat het oud-gemeentehuis van het dorp. Het dateert uit de 17e eeuw en was toen een afspanning en herberg, waar man en paard even konden rusten onderweg. Later werd het verbouwd tot een landhuis van een adellijke familie. In de 20e eeuw deed het huis dienst als gemeentehuis en thans biedt het onderdak aan een bibliotheek, trouwzaal, vergaderruimte en documentatiecentrum van de Heemkundige kring.