Vorige week vrijdag maakte ik, terwijl Vrouwtjelief haar middagdutje deed, een wandeling langs de boorden van de Oude Leie om wat zonnevitamientjes op te doen.

Het was er heerlijk rustig en stil. Een zacht lentebriesje deed het water van de Leie nauwelijks rimpelen. Behalve enkele waterhoentjes die als de bliksem het riet inschoten toen ze mij zagen aankomen, was hier geen levende ziel te bespeuren.

Her en der had een loze vissertje zijn tent opgesteld langs de oever. Maar de hengelaars lieten zich niet zien. Ik denk dat ook zij een middagdutje aan het doen waren in hun tent. Dat kon best, want vissen bijten niet op het middaguur omdat zij dan eveneens een dutje aan het doen zijn.

Aan een middagdutje kom ik zelden toe, maar een rustig wandelingetje, tussen alle beslommeringen door, daar kikkert een mens ook van op.

Klik op een afbeelding om te vergroten