Van een kentering is nog niet echt sprake, maar vandaag mag ik Vrouwtjelief toch weer in het ziekenhuis gaan afhalen en haar mee naar huis brengen. Hopelijk wordt deze derde keer, de goede keer.
Haar toestand is weer een beetje gestabiliseerd, maar genezen is ze nog lang niet. De komende dagen en weken zal ik weer de job van thuisverpleger op mij moeten nemen. Maar dat doe ik met veel liefde en plezier. Veel liever dat, dan iedere dag over en weer te moeten rijden naar het ziekenhuis in Gent. Dat is pas vermoeiend.
De komende weken ga ik een poging doen om terug wat meer op de blog te posten en andere blogs te lezen. Het zal weliswaar aanvankelijk maar met mondjesmaat zijn. Maar er zijn een aantal dingen, waarmee ik vorig jaar noodzakelijkerwijs abrupt ben gestopt, die ik graag op m’n blog afgerond zou krijgen. Zo was ik nog niet klaar met mijn reeks over de kunst van het drukken. Ik had nog een aantal afleveringen te gaan. Het is een reeks waar ik heel graag aan werk en ik hoop binnenkort de laatste delen ervan te kunnen schrijven.
Ook mijn vrijwilligerswerk in het museum zit helemaal in het slop. Ook daarmee ben ik vorig jaar moeten stoppen toen mijn vrouw voor het eerst in het ziekenhuis was. Bovendien is er corona, waardoor ik sowieso niet meer in het museum terecht kan.
Maar ik verlang meer dan ooit naar de dag dat alles weer normaal wordt, dat de hemel terug opklaart en het leven weer gewoon z’n gangetje kan gaan.
framework 
Laat ons hopen dat vanaf nu alles in positieve zin evolueert !
Dat je een goede verpleger zal zijn, daar twijfel ik niet aan 😎
Trek je van de logjes niet te veel aan, je vrouwtje krijgt nu je absolute voorrang hé 👍
Eerst zorgen voor het vrouwtje… de blogberichtjes komen wel, tijd genoeg!
Dagelijks naar het ziekenhuis is inderdaad heel vermoeiend, dat gecombineerd met de stress en bezorgdheid is niet min
Hopelijk verloopt het nu goed en kan je vrouw rustig verder herstellen
En jij moet ook je rust nemen terwijl zij rust, en tussenin wat afleiding met je blog of zo, je gedachten even op iets anders focussen
Goede moed samen!
beterschap gewenst voor je vrouw Dirk
en je logjes krijgen we binnenkort wel te zien
goede moed!
Kan het me helemaal voorstellen Dirk, dat je daar naar verlangt.. en ook dat vermoeiende van dat heen en weer rijden heb ik ook ooit meegemaakt en is echt vreselijk. Maar wat je vrouw overkomen is is natuurlijk nog veel erger.. laat alles nu maar snel eens wat gaan beteren hoor! Het is in ieder geval al een goede datum om thuis te komen.. ik kwam 62 jaar geleden op deze dag thuis.. en dat is verder prima verlopen..! 😉
Mijn duimen blijven in positie voor jullie.. moed blijven houden!
Ach Dirk was je vrouwtje opnieuw opgenomen? Ik duim dat derde keer goede keer is en dat er beterschap , ook al is het stapje per stapje, in zicht is. Ik wens jullie veel moed en geniet van jullie momenten.