Tijdens ons bezoek aan het Gentse Universiteits Museum zagen we nogal wat dingen die niet zo geschikt waren voor gevoelige zielen… of magen.
In deze kast, bijvoorbeeld, stonden allerlei vaasjes met daarin lint- en andere vieze wormen op sterk water.

Een vleermuis, een foetus van een kangoeroe en een dikke pad werden er op dezelfde manier bewaard.

We stonden ook even stil bij deze honderd jaar oude leguaan op sterk water. Mijn vrouw kreeg er de kriebels van. Ik kreeg van haar een kwaaie blik toegeworpen toen ik opperde dat dit vaasje wel mooi zou staan op ons nachtkastje.

Het duurde even voor we doorhadden wat er zich in deze lange, smalle bokaal bevond. Het was een octopus.

Deze foto behoeft geen verdere commentaar.

Mijn vrouw meende plots, in een hoek van het museum, drie enge, zwevende mannen te hebben gezien, maar volgens mij heeft ze zich dat alleen maar ingebeeld.

Maar dit leek levensecht. Een 19e eeuws wassen afgietsel van een door lepra aangetast gezicht van een dode vrouw, vervaardigd door ene Jules Baretta. Het wassen afgietsel diende als didactisch materiaal voor de studenten.

Ik kon hier slechts een kleine greep tonen uit de talrijke curieuze voorwerpen die in het Gents Universiteits Museum zijn tentoongesteld. Op de website van het museum is alle verdere info over het museum te vinden.
Mijn vrouw hield het voor bekeken en dus volgde ik haar naar de uitgang, uitgezwaaid door deze “Oude Belg”.