We hadden het provinciaal erfgoedcentrum in Ename verlaten en volgden achter het gebouw het wandelpad dat naar het archeologisch park leidde.

Langs het wandelpad was in laagstaand water een rietveld aangelegd. Ik zag er een reiger tussen het riet waden. Toen we naderbij kwamen sloeg hij gealarmeerd zijn vleugels open. Ik had jullie graag een prachtige foto getoond van een opstijgende reiger, maar ik was hopeloos te laat. Nog voor ik mijn fototoestel klaar had en had scherp gesteld was de vogel al gaan vliegen.

Wat verder was het pad afgezoom met weelderig bloeiende klaprozen.

Toen kwamen we bij een volkstuintje aan. Een kleine groententuin die er beetje verwaarloosd bijlag. De klaprozen hadden zich tussen de groentebedden weten te wringen en overwoekerden min of meer het hele tuintje.

En dan kwamen we uiteindelijk bij het bord aan dat de toegang naar de archeologische site aanwees.

Een kort gemaaid pad in het gras leidde ons er naartoe.

(wordt vervolgd)