Tussen glooiende heuvels. (5/5)

Na een kwartiertje te hebben gerust, een halve liter water te hebben gedronken en wat relaxerende ademhalingsoefeningen te hebben gedaan, was ik weer overeind geklauterd uit de grasberm en was ik klaar om mijn wandeltocht verder zetten, in de hoop dat ik nu het lastigste stuk van de Rooigemsebeek wandeling achter de rug had.
Het behoorlijk steile pad dat ik daarnet beklommen had mondde uiteindelijk op de rijweg naar Huise toe, het dorp waar ik deze wandeling was begonnen.
Tussen de huizen en de bomen door kon ik een glimp opvangen van de Huisekoutermolen. Daar moest ik nu naartoe.

Via een zijweg kwam ik op een breed grintpad terecht dat alweer de hoogte inging. Het pad bleek weer een fikse kuitenbijter dat eerst nog een brede bocht maakte…

… maar dan toch afstevende op de Huisekoutermolen .

Deze houten molen mag er best wezen. De oorspronkelijke Huisekoutermolen dateert reeds uit de 14e eeuw en stond hier ruim tien kilometer vandaan, in de gemeente Waregem.
In 1971 werd de molen in vervallen staat gekocht door een molendeskundige, naar hier overgebracht en gerestaureerd. Tegenwoordig is de molen weer helemaal maalvaardig.

Telkens als de molenaar aanwezig is kan je de molen bezoeken. Er worden hier zelfs cursussen voor molenaars in spe georganiseerd.
Ook die dag waren de wieken aan het draaien en kon je de molen bezoeken. Maar na al het klimwerk dat ik reeds in de benen had kon ik de moed niet meer opbrengen om nog eens die hoge, steile trap te beklauteren.

Dus hield ik mijn molenbezoek maar voor een andere keer en liet de molen achter mij.

De grintweg kwam uit op een kasseiweg die terug naar het dorpscentrum leidde. Voor ik het wist stond ik opnieuw aan de kerk van Huise.
Een natje of een droogje na de wandeling zat er toen nog niet in, want begin mei waren café’s en terrassen nog gesloten.

Al bij al vond ik dit een mooie wandeling. Maar het was niettemin een moeizame karwei voor een ouwe blogger zoals ik.
Morgen wordt ik alweer een jaartje ouder. Maar ik blijf in beweging. Om mijn verjaardag te vieren ga ik morgen weer een wandeling doen. Een kleintje maar. Dit keer één zonder hellingen, maar wél met koffie en taart achteraf en met allerlei lekkere versnaperingen en met een frisse pint bier, op het gezelligste terras dat ik maar kan vinden. 🙂

5 reacties

  1. Ojee nog zo’n klim maar met als beloning een mooie molen
    Momenteel is het blogland molenland 😊
    Zeker een mooie wandeling
    Voor morgen een prachtige verjaardag tjingtjing op nog vele zo gezond mogelijke jaren, en zorg dat je geen zonneslag krijgt op je wandeling, dat terrasje klinkt veel belovend

    Beantwoorden

  2. Toch een geweldig mooie wandeling, al was ie voor jouw rug helaas wat te zwaar. Mooie molen.. en fijn dat ie weer helemaal opgeknapt en maalvaardig is!
    Ja, dat is wel het betere werk, zo’n terras aan het einde van je wandeling, met een natje en een droogje.. ik gun het je van harte Dirk.. fijne verjaardag morgen!

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s