Natte velden aan de Ijzer
In januari stonden, na overvloedige regenval, velden blank en waren sommige straten ondergelopen.
Dat was ook zo, elf jaar geleden, in de winter van het jaar 2009. Met vrouw- en zoonlief maakte ik toen een wandeling in de diepe Westhoek, langs de oevers van de Ijzer, in de gemeente Roesbrugge. De periode ervoor had het heel vaak flink geregend en de Ijzer was her en der buiten haar oevers getreden.
Bij aanvang van onze wandeling was er nog geen vuiltje en geen wolkje aan de lucht…



De velden en akkers lagen er drassig bij en onze wandeling werd algauw een modderige bedoening.


We wandelden langs uitgestrekte akkers waarop men spruiten kweekte. Ook deze groenten stonden allemaal met hun voeten in het nat.

Deze plas lag op ons pas en was breed en diep en versperde ons de weg. Aangezien er geen andere doorgang was, moesten we hier met behulp van een stevige tak “fierljeppen” om erover te geraken, iets wat me nu niet meer zou lukken.

We hielden er natte voeten en een natte broek aan over, maar we zetten onze tocht onversaagd verder. Intussen waren meer wolken komen opzetten en kwam het water om ons heen alsmaar hoger te staan.



Sommige velden stonden grotendeels blank en verder wandelen was op die plaatsen geen optie, zodat wij ons verplicht zagen om van onze uitgestippelde wandelroute af te wijken en een hele omweg te maken. Hoe verder we wandelden hoe enger het werd. Slechts een smal modderig pad bleef nog enigszins begaanbaar.

Maar nog wat verder op onze wandeling was er geen doorkomen meer aan.


We waren bang dat wij hier hopeloos vast zouden komen te zitten, volledig omring door water.

Maar zoonlief leidde ons uit de gevarenzone en vond een brugje over de Ijzer, al viel het niet meer te onderscheiden waar de rivier zich precies bevond. Het brugje leidde ons naar een hoger gelegen wegel langs waar we de bewoonde en droge wereld konden bereiken.
Goed dat we toen dat brugje hebben gevonden. Anders hadden wij daar waarschijnlijk nog steeds vast gezeten. We hadden geploeterd door water en slijk, enkele hachelijke momenten beleefd en ondervonden dat wassend water gevaarlijk kan zijn. Maar ondanks dat alles hadden we toch een leuke dag beleefd, daar in Roesbrugge.


Amai! Dat is veel water!
een wandeltocht om niet te vergeten Dirk
en die leverde mooie natuurfoto’s op
prettige avond
Wassend water kan heel gevaarlijk zijn als je de buurt niet echt kent…
De Ijzer jeeft niet alleen de Duitsers parten gespaald 🙂
Maar gelukkig heeft je zoon het reddend brugje gevonden 🙂
Buiten een indrukwekkend verhaal houd je aan dat wandel avontuur nog meer indrukwekkende foto’s over !
Schitterende foto’s! Zo mooi Dirk. Wat kijk ik hier graag naar maar er in of tussen zitten, neen hoor zeker nu niet meer zou er rap in drijven ipv wandelen. Dat is nogal een avontuur.
Jawadde, dat zou iets voor mij zijn haha, daar was ik tien keer verzopen
Wat een avontuur!
en je nam er prachtige foto’s!
Zag er echt wel eng en indrukwekkend uit.. gelukkig van dat bruggetje! Wassend water is niet te onderschatten nee!
Kan me dit verhaal eigenlijk niet meer herinneren.. ’t is ook al weer even geleden natuurlijk! 🙂