Het gaat niet goed met Anja, onze poes. Ze heeft voor de derde keer een beroerte gekregen. De twee vorige keren heeft ze zich daar telkens flink doorheen gesparteld. Maar deze keer is het erger en verloopt het herstel moeizamer. Haar rechter achterpootje is verlamd en ze heeft last van evenwicht stoornissen, waardoor ze voortdurend omvalt.
Vorige week verbleef ze drie dagen in observatie bij de dierenarts. Ze lag aan een infuus en kreeg medicatie. Nu is ze terug thuis. Ze slaapt het grootste deel van de dag en komt enkel uit haar mandje om wat te eten. Als ze eet moet ik haar wat ondersteunen, want anders valt ze telkens om. Soms probeert ze al liggend te eten, wat niet goed lukt natuurlijk.
Pijn heeft ze niet, maar het evenwichtsverlies maakt haar angstig. Volgens de dierenarts kan dat twee à drie weken duren, maar daarna zal het hopelijk geleidelijk aan beter worden.
Het blijft afwachten of ze er deze keer weer helemaal bovenop zal komen.
We kruisen de vingers. Anja wordt eind dit jaar vijftien jaar, wat voor een poes reeds een gezegende leeftijd is. Het is een beetje een schuwe, maar heel lieve en zachtaardige poes. Ze heeft een moeilijke start gekend in haar leven, maar sinds we haar in 2006, samen met haar moeder Lucie, van de poezenboot in Gent zijn gaan halen, houdt ze ons gezelschap en zijn we erg aan haar gehecht. Lucie is er intussen al anderhalf jaar niet meer. Hopelijk kunnen we Anja nog een tijdje bij ons houden.