Mijn bouwvallige rug was hoogdringend aan een oplapbeurt toe, nadat ik twee maanden lang niet meer bij de kinesiste kon langsgaan. Maar daar kwam deze week gelukkig verandering in. Gisteren mocht ik voor het eerst terug naar de kine. Weliswaar werden er strikte voorzorgsmaatregelen in acht genomen en moest de sessie zo veilig mogelijk verlopen. Ik volgde nauwgezet de voorschriften : buiten op de parking wachten en bij het binnenkomen handen wassen en ontsmetten. Mijn eigen handdoeken had ik meegebracht en ik droeg een mondmasker. Ook de kinesiste droeg een mondmasker en zij had de tafel en de behandelingsruimte op voorhand grondig ontsmet. Maar voor het overige deed ze haar werk zoals altijd, op deskundige wijze.
In corona-tijden is een behandeling waarbij lichamelijk contact essentieel is, niet evident. Kine vanop afstand is onmogelijk. Het blijft ondanks alle voorzorgen een berekend risico, zowel voor de therapeuten als voor de patiënten. Maar er zijn dingen die men niet kan blijven uitstellen. Als iedereen zich aan de voorschriften houdt, met respect voor elkaar, blijven de risico’s beperkt.
Het deugdzaam gevoel die ik na de behandeling had, was daarentegen optimaal.
framework 
Die corona tijd doet ons beseffen hoe goed we het hadden en het allemaal ook normaal vonden. Wat het nieuwe normaal wordt zal de tijd uitwijzen!
Sommige dingen zijn inderdaad essentieel terug op te starten… mijn buurvrouw was ook blij dat ze na een hele tijd terug naar de kine kon gaan.
We kunnen er ook van meepraten…
Mijn madam was vandaag voor de eerste keer naar de kine geweest voor lymfe drainage. Ze moest eerst een attest hebben dat ze negatief op corona getest is, anders mag ze niet komen.
Het is heel begrijpbaar dat de schrik er goed inzit bij de kinesisten. Ze moeten ook bij de zorghuizen gaan hé ?
Het mooiste is dat je je beter voelt, mijn madam voelde haar ook ‘bevrijd’ 🙂
na twee maanden, een begrijpelijk maatregel…
dat het deugd deed, daar twijfel ik niet aan Dirk…
groeten
dat kan ik geloven dat het deugd deed
dat was hier ook zo
t zag er net zo uit als op je tekening, maar t vrouwke lag op de tafel en t manneke stond recht 🙂
mijn kinesist had wel blijven doorwerken een dag of twee in de week voor de noodgevallen, en nu houdt hij het nog op drie dagen
Echt veilig voelt het toch niet al doen ze al het mogelijke
Vind het eigenlijk raar dat dat soort dingen zomaar twee maanden uitgesteld werden.. is voor iemand als jij toch bijna van levensbelang. Maar ja.. er zijn ook heel veel operaties die mensen óók hard nodig hadden zo lang uitgesteld.. toch wel erg hè.
Ik ben inmiddels heel hard toe aan nieuwe inlegzooltjes, maar hoop dat ze nog eventjes meegaan.
Blij voor jou, er zijn noden in een mens zijn leven die soms een beetje meer risico inhouden maar beschermd…